Innowacje edukacyjne

Jest rozporządzenie o eksperymentach i innowacjach. Niestety zostało wydane już bardzo dawno temu - w 2002 roku. Wprowadzona od tego czasu została w nim jedna drobna zmiana w 2011 r.

Słowa innowacja używamy, mając przekonanie, że coś naprawdę zmieniamy, wymyśliliśmy coś nowego. Natomiast to, co prawo z 2002 roku nazywało innowacją, w 2014 roku już często tak formalnie innowacją nie jest. Właściwie można powiedzieć, że obecne prawo nakazuje działać innowacyjnie - oczekuje od nauczycieli bycia twórczymi, mniej "prowadzi za rękę". 

W 2002 roku każdy autorski program nauczania lub mniej typowe rozwiązanie organizacyjne były innowacją. Obecne przepisy są zupełnie inne. Nie ma już programów dopuszczanych przez ministra - czyli nauczyciele sami tworzą i biorą odpowiedzialność za realizowane programy. Rozporządzenie o ramowych planach nauczania dopuszcza nieregularne realizowanie godzin poszczególnych przedmiotów, blokowanie przedmiotów, realizowanie części programu poza szkołą. Także można i należy indywidualnie podchodzić do potrzeb uczniów.

Trudno sobie wyobrazić pomysły edukacyjne, których nie można realizować na podstawie dzisiejszych przepisów, bez uciekania się do nazywania ich innowacją i konieczności zgłaszania tego gdzieś "wyżej". 

Jeśli jednak uważamy, że robimy coś, co nam się wydaje szczególnie innowacyjne i chcemy to podkreślić, uchwałę to wprowadzającą można podjąć w każdym terminie i trzeba ją przekazać organowi prowadzącemu i kuratorium. To jest wszystko, co trzeba zrobić. Zgodę organu prowadzącego trzeba wczesniej uzyskać, jeśli pomysł wymaga zwiększenia budżetu szkoły, a nie dysponujemy na ten cel dodatkowymi środkami.

(Od wielu lat mam przekonanie, źe rozporządzenie o innowacjach i eksperymentach powinno być napisane na nowo, ale niestety nie zdążyłam się tym już szerzej zająć i nikt się za to później też nie zabrał.)